ក្នុងប្រទេសដែលកាន់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ប្រជាជនត្រូវការសេរីភាពជាខ្លាំង ពាក្យថា សេរីភាព ក្នុងភាសាបាលីហៅថា វិមុត្តិ (freedom) ប្រែថា រួចស្រឡះ គឺ រួចផុតពីអ្វីៗដែលជាគ្រឿងរារាំងរបស់ជីវិត
សេរីភាពចែកជា 4 យ៉ាង គឺ
1.សេរីភាពជាមូលដ្ឋាន គឺ សេរីភាពក្នុងការមានបច្ច័យ 4 គ្រប់គ្រាន់ មិនខ្វះបច្ច័យ 4 តើអ្វីទៅជាបច្ច័យ 4?
បច្ច័យ 4 គឺ ចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ លំនៅឋាន ថ្នាំពេទ្យ ការខ្វះខាតបច្ច័យ 4 ជាឧបសគ្គក្នុងការរស់ រានមានជីវិត
វត្ថុចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត គឺ បច្ច័យ 4 ជីវិតមនុស្សរស់នៅបានដោយសុខស្រួល ចាំបាច់ត្រូវអាស្រ័យបច្ច័យ 4 គឺ ចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ លំនៅឋាន និង ថ្នាំរក្សារោគ បច្ច័យទាំង 4 នេះ ចាត់ទុកថា ជាវត្ថុ ចាំបាច់ជាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្ស ប៉ុន្តែមានអ្នកជំទាស់ថា ចុះខ្យល់អាកាសសម្រាប់ដកដង្ហើមមិនជា បច្ច័យសំខាន់របស់មនុស្សទេឬ? ឆ្លើយថា ខ្យល់ដកដង្ហើមចាត់ចូលក្នុងវាយោធាតុ ជាអង្គធាតុសំខាន់ មួយរបស់រាងកាយ គឺ បឋវីធាតុ (ធាតុដី) អាបោធាតុ (ធាតុទឹក) វាយោធាតុ (ធាតុខ្យល់) តេជោធាតុ (ធាតុភ្លើង) អង្គធាតុទាំង 4 នេះ ចាត់ទុកថាជាបច្ច័យខាងក្នុងរាងកាយ ប៉ុន្តែបច្ច័យខាងក្រៅដែលចាំបាច់ នោះមាន 4 យ៉ាងហ្នឹងឯង ។
ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់ពិចារណាឃើញសារៈសំខាន់របស់បច្ច័យ 4 ទើបទ្រង់កំណត់ទុកជាលំនាំទូន្មាន ប្រៀនប្រដៅដល់កុលបុត្រដែលចូលមកជាសមាជិករបស់សង្គមសង្ឃគ្រប់ៗរូបថា ព្រះឧបជ្ឈាយ៍ ឬ ប្រធានសង្ឃក្នុងការបំបួសកុលបុត្រនោះ ត្រូវតែប្រាប់ករណីយកិច្ច 4 យ៉ាងដូចមានសេចក្តីក្នុង មហាខន្ធកៈវិន័យបិដកថា "ការបួសនេះអាស្រ័យអាហារដែលបានមកដោយការបិណ្ឌបាត អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីឧស្សាហ៍ក្នុងការដើរបិណ្ឌបាតអស់មួយជីវិត អាហារដែលចាត់ទុកថាលើសលន់(អតិរេកលាភ) គឺ អាហារសម្រាប់សង្ឃ អាហារដែលឧទ្ទិសចំពោះ អាហារក្នុងកិច្ចនិមន្ត អាហារដែលបានមកតាមស្លាក អាហារដែលអ្នកមានសទ្ធាប្រគេនរាល់បក្ខ អាហារក្នុងថ្ងៃសីល អាហារដែលបានក្នុងតិថី 1 រោជ ឬ 1 កើត "
"ការបួសនេះអាស្រ័យសំពត់បង្សុកូល អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីឧស្សាហ៍ក្នុងសំពត់បង្សុកូល(សំពត់ ដែលអ្នកស្រុកបោះចោលនៅតាមគំនរសំរាម ឬ សំពត់រុំសាកសព)រហូតមួយជីវិត សំពត់ដែល ចាត់ទុក ថាលើសលន់ (អតិរេកចីវរ) គឺ សំពត់សបកឈើ សំពត់កប្បាស សំពត់កម្ពល សំពត់ធ្មៃ សំពត់ព្រែ" ។
"ផ្នួសនេះអាស្រ័យការរស់នៅក្បែរគល់ឈើ អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីព្យាយាមក្នុងការរស់នៅក្បែរ គល់ឈើរហូតមួយជីវិត សេនាសនៈដែលចាត់ទុកថាលើសលន់ គឺ វិហារ ផ្ទះកន្លះល្វែង ប្រាសាទ ផ្ទះ ល្អាង " ។
"ផ្នួសនេះអាស្រ័យភេសជ្ជៈ(ថ្នាំកែរោគ) គឺ ថ្នាំត្រាំដោយទឹកមូត្រស្អុយ អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តី ឧស្សាហ៍ក្នុងថ្នាំប្រភេទនោះរហូតមួយជីវិត ភេសជ្ជៈដែលចាត់ទុកថា លើសលន់ គឺ ទឹកដោះថ្លា ទឹកដោះ ខាប់ ប្រេង ទឹកឃ្មុំ ទឹកអំពៅ " ។
ការប្រើប្រាស់បច្ច័យ 4 ប្រកាន់យកជាប្រយោជន៍ និង សេចក្តីល្មាក់ល្មមជាប្រមាណ ចំណីអាហារមានប្រយោជន៍ដល់ការទ្រទ្រង់ជីវិតរាងកាយ អនុគ្រោះដល់ការអនុវត្តតួនាទី កម្ចាត់រោគហេវ ផ្តល់ផាសុកភាព ដល់រាងកាយ ប៉ុន្តែត្រួវតែស្គាល់ប្រមាណក្នុងការបរិភោគអាហារផង ។សម្លៀកបំពាក់មាន វត្ថុបំណងដើម្បីបិទបាំងកេរ្តិ៍ខ្មាស់ ការពារកម្តៅថ្ងៃ ឬ ភាពត្រជាក់ ឬ គ្រោះថ្នាក់ពីសត្វផ្សេងៗ ។
សេរីភាពចែកជា 4 យ៉ាង គឺ
1.សេរីភាពជាមូលដ្ឋាន គឺ សេរីភាពក្នុងការមានបច្ច័យ 4 គ្រប់គ្រាន់ មិនខ្វះបច្ច័យ 4 តើអ្វីទៅជាបច្ច័យ 4?
បច្ច័យ 4 គឺ ចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ លំនៅឋាន ថ្នាំពេទ្យ ការខ្វះខាតបច្ច័យ 4 ជាឧបសគ្គក្នុងការរស់ រានមានជីវិត
វត្ថុចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត គឺ បច្ច័យ 4 ជីវិតមនុស្សរស់នៅបានដោយសុខស្រួល ចាំបាច់ត្រូវអាស្រ័យបច្ច័យ 4 គឺ ចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ លំនៅឋាន និង ថ្នាំរក្សារោគ បច្ច័យទាំង 4 នេះ ចាត់ទុកថា ជាវត្ថុ ចាំបាច់ជាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្ស ប៉ុន្តែមានអ្នកជំទាស់ថា ចុះខ្យល់អាកាសសម្រាប់ដកដង្ហើមមិនជា បច្ច័យសំខាន់របស់មនុស្សទេឬ? ឆ្លើយថា ខ្យល់ដកដង្ហើមចាត់ចូលក្នុងវាយោធាតុ ជាអង្គធាតុសំខាន់ មួយរបស់រាងកាយ គឺ បឋវីធាតុ (ធាតុដី) អាបោធាតុ (ធាតុទឹក) វាយោធាតុ (ធាតុខ្យល់) តេជោធាតុ (ធាតុភ្លើង) អង្គធាតុទាំង 4 នេះ ចាត់ទុកថាជាបច្ច័យខាងក្នុងរាងកាយ ប៉ុន្តែបច្ច័យខាងក្រៅដែលចាំបាច់ នោះមាន 4 យ៉ាងហ្នឹងឯង ។
ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់ពិចារណាឃើញសារៈសំខាន់របស់បច្ច័យ 4 ទើបទ្រង់កំណត់ទុកជាលំនាំទូន្មាន ប្រៀនប្រដៅដល់កុលបុត្រដែលចូលមកជាសមាជិករបស់សង្គមសង្ឃគ្រប់ៗរូបថា ព្រះឧបជ្ឈាយ៍ ឬ ប្រធានសង្ឃក្នុងការបំបួសកុលបុត្រនោះ ត្រូវតែប្រាប់ករណីយកិច្ច 4 យ៉ាងដូចមានសេចក្តីក្នុង មហាខន្ធកៈវិន័យបិដកថា "ការបួសនេះអាស្រ័យអាហារដែលបានមកដោយការបិណ្ឌបាត អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីឧស្សាហ៍ក្នុងការដើរបិណ្ឌបាតអស់មួយជីវិត អាហារដែលចាត់ទុកថាលើសលន់(អតិរេកលាភ) គឺ អាហារសម្រាប់សង្ឃ អាហារដែលឧទ្ទិសចំពោះ អាហារក្នុងកិច្ចនិមន្ត អាហារដែលបានមកតាមស្លាក អាហារដែលអ្នកមានសទ្ធាប្រគេនរាល់បក្ខ អាហារក្នុងថ្ងៃសីល អាហារដែលបានក្នុងតិថី 1 រោជ ឬ 1 កើត "
"ការបួសនេះអាស្រ័យសំពត់បង្សុកូល អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីឧស្សាហ៍ក្នុងសំពត់បង្សុកូល(សំពត់ ដែលអ្នកស្រុកបោះចោលនៅតាមគំនរសំរាម ឬ សំពត់រុំសាកសព)រហូតមួយជីវិត សំពត់ដែល ចាត់ទុក ថាលើសលន់ (អតិរេកចីវរ) គឺ សំពត់សបកឈើ សំពត់កប្បាស សំពត់កម្ពល សំពត់ធ្មៃ សំពត់ព្រែ" ។
"ផ្នួសនេះអាស្រ័យការរស់នៅក្បែរគល់ឈើ អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តីព្យាយាមក្នុងការរស់នៅក្បែរ គល់ឈើរហូតមួយជីវិត សេនាសនៈដែលចាត់ទុកថាលើសលន់ គឺ វិហារ ផ្ទះកន្លះល្វែង ប្រាសាទ ផ្ទះ ល្អាង " ។
"ផ្នួសនេះអាស្រ័យភេសជ្ជៈ(ថ្នាំកែរោគ) គឺ ថ្នាំត្រាំដោយទឹកមូត្រស្អុយ អ្នកបួសរាល់រូបគួរធ្វើសេចក្តី ឧស្សាហ៍ក្នុងថ្នាំប្រភេទនោះរហូតមួយជីវិត ភេសជ្ជៈដែលចាត់ទុកថា លើសលន់ គឺ ទឹកដោះថ្លា ទឹកដោះ ខាប់ ប្រេង ទឹកឃ្មុំ ទឹកអំពៅ " ។
ការប្រើប្រាស់បច្ច័យ 4 ប្រកាន់យកជាប្រយោជន៍ និង សេចក្តីល្មាក់ល្មមជាប្រមាណ ចំណីអាហារមានប្រយោជន៍ដល់ការទ្រទ្រង់ជីវិតរាងកាយ អនុគ្រោះដល់ការអនុវត្តតួនាទី កម្ចាត់រោគហេវ ផ្តល់ផាសុកភាព ដល់រាងកាយ ប៉ុន្តែត្រួវតែស្គាល់ប្រមាណក្នុងការបរិភោគអាហារផង ។សម្លៀកបំពាក់មាន វត្ថុបំណងដើម្បីបិទបាំងកេរ្តិ៍ខ្មាស់ ការពារកម្តៅថ្ងៃ ឬ ភាពត្រជាក់ ឬ គ្រោះថ្នាក់ពីសត្វផ្សេងៗ ។
លំនៅឋាន មានប្រយោជន៍ដល់ការការពារកម្តៅថ្ងៃ ឬ ភាពត្រជាក់ ឬ គ្រោះថ្នាក់ពីសត្វផ្សេងៗ ដើម្បីសាងភាពស្ងប់ចិត្ត ។
ថ្នាំកែរោគមានប្រយោជន៍ដល់ការកម្ចាត់ភាពឈឺចាប់ដែលកើតពីជម្ងឺ ដើម្បីឲ្យខ្លួនរួចផុតចាករោគ ផ្សេងៗ មានសុខភាពល្អ ដូច្នេះ ថ្នាំកែរោគមានសេចក្តី ចាំបាច់ដល់ជីវិតទាំងជាថ្នាំបំបាត់ និងថ្នាំប៉ូវ ។
ដោយសារតែមនុស្សមានគំនិតឆ្នៃប្រឌិតជារឿយៗ សកម្មភាពផ្នែកថ្នាំពេទ្យ ថ្នាំកែរោគទើបចម្រើន ជឿនលឿនទៅជារឿយៗ ទាំងថ្នាំលេប ថ្នាំបន្តក់ ថ្នាំលាប ថ្នាំចាក់ ។ល។
2.សេរីភាពខាងសង្គម សំដៅដល់ ការដែលមនុស្សអាចរួមរស់នៅជាមួយគ្នាបានដោយមិនបៀត បៀនគ្នា មានសុវត្ថិភាពទាំងជីវិត និង ទ្រព្យសម្បត្តិ ។
3.សេរីភាពខាងគំនិត អាចគិតសាងប្រឌិតអ្វីៗបានដោយគ្មានអ្វីមកគ្របសង្កត់គំនិតបាន ឧ.សេរីភាព ខាងការនិយាយ បោះពុម្ព ផ្សព្វផ្សាយ ជឿកាន់លទ្ធិសាសនា ។ល។
4.សេរីភាពខាងចិត្តវិញ្ញាណ បានដល់ ចិត្តមិនស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលរបស់កិលេស គឺ លោភៈ ទោសៈ មោហៈ យ៉ាងដាច់ស្រឡះហើយ ។
2.សេរីភាពខាងសង្គម សំដៅដល់ ការដែលមនុស្សអាចរួមរស់នៅជាមួយគ្នាបានដោយមិនបៀត បៀនគ្នា មានសុវត្ថិភាពទាំងជីវិត និង ទ្រព្យសម្បត្តិ ។
3.សេរីភាពខាងគំនិត អាចគិតសាងប្រឌិតអ្វីៗបានដោយគ្មានអ្វីមកគ្របសង្កត់គំនិតបាន ឧ.សេរីភាព ខាងការនិយាយ បោះពុម្ព ផ្សព្វផ្សាយ ជឿកាន់លទ្ធិសាសនា ។ល។
4.សេរីភាពខាងចិត្តវិញ្ញាណ បានដល់ ចិត្តមិនស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលរបស់កិលេស គឺ លោភៈ ទោសៈ មោហៈ យ៉ាងដាច់ស្រឡះហើយ ។
No comments:
Post a Comment